- abrillantar
- abrillantar
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:abrillantar
abrillantando
abrillantadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.abrillanto
abrillantas
abrillanta
abrillantamos
abrillantáis
abrillantanabrillantaba
abrillantabas
abrillantaba
abrillantábamos
abrillantabais
abrillantabanabrillanté
abrillantaste
abrillantó
abrillantamos
abrillantasteis
abrillantaronabrillantaré
abrillantarás
abrillantará
abrillantaremos
abrillantaréis
abrillantaránabrillantaría
abrillantarías
abrillantaría
abrillantaríamos
abrillantaríais
abrillantaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he abrillantado
has abrillantado
ha abrillantado
hemos abrillantado
habéis abrillantado
han abrillantadohabía abrillantado
habías abrillantado
había abrillantado
habíamos abrillantado
habíais abrillantado
habían abrillantadohabré abrillantado
habrás abrillantado
habrá abrillantado
habremos abrillantado
habréis abrillantado
habrán abrillantadohabría abrillantado
habrías abrillantado
habría abrillantado
habríamos abrillantado
habríais abrillantado
habrían abrillantadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.abrillante
abrillantes
abrillante
abrillantemos
abrillantéis
abrillantenabrillantara o abrillantase
abrillantaras o abrillantases
abrillantara o abrillantase
abrillantáramos o abrillantásemos
abrillantarais o abrillantaseis
abrillantaran o abrillantasenabrillantare
abrillantares
abrillantare
abrillantáremos
abrillantareis
abrillantarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
abrillanta
abrillante
abrillantemos
abrillantad
abrillanten
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.